Perihal pelajar-pelajar ( jawi dan mandi wajib)

Walaupun cuma mengajar secara sambilan di pusat tuisyen, namun pantang diri ini bila melihat pelajar kurang ajar, tidak berakhlak di hadapan guru. Tidak kiralah anak siapa pun. Anak dato' ke, kalau kurang ajar dengan saye, sile keluar kelas sebelum di halau dengan kasar. Insiden menghalau pelajar keluar kelas pernah saya lakukan beberapa kali pada tahun 2008 akibat pelajar menunjuk samseng dalam kelas. Setelah tidak tahan sabar, saya pula menunjukkan "kesamsengan" diri saya. Alhamdulillah, tiada terbawa hingga kes bertumbuk dengan pelajar...

Pakaian pelajar

Sebagai cikgu, saya tidaklah garang mana pun, cuma kalau ada yang naik tocang, maka akan naik tocang juga saya bila kesabaran tidak dapat ditahan. Pakaian murid pula, kalau ada yang tak berkenan di hati, teguran perlu dibuat. Bukanlah terlalu tegas hingga perempuan semua MESTI bertudung. Dakwah itu perlu berhikmah...Tapi kalau dah terlalu mencolok mata hingga nampak tali "bra" dan lurah yang tidak sepatutnya, teguran perlulah disampaikan.

Hinggakan tahun yang lalu di tempat tuisyen lama (kini saya sudah tukar pusat tuisyen) kami guru-guru berpakat menetapkan etika berpakaian apabila datang ke kelas tuisyen, setelah "bos" dilihat tidak begitu mengambil pusing hal pakaian.....

Pada suatu petang yang mendung.

Petang itu ada kemajuan. Pelajar datang tidak lewat seperti minggu sebelumnya (setelah di "sound" / di tegur oleh saya dengan nada yang agak tegas...).

Saye : Tulis nama masing-masing pada kertas jawapan tu ye..

Asan : Saye tulis guna "bahasa Jawi" boleh ke cekgu?

Saye : Mane ade bahasa Jawi daaa...Bahasa Jawe ade la....

Asan : ooooo...Silap cekgu...Tulisan Jawi...

Saye : Haaaa...Terlanjur kawan ni cakap pasal tulisan Jawi, yang lain boleh tulis Jawi ke? (kebetulan semuanya Melayu Islam). Ca'er boleh ke?

Ca'er : Boleh cikgu. Takde hal punye.

Saye : Cila boleh tulis jawi?

Cila : Boleh cikgu. Bace pun bole.

Saye : Aida, boleh tulis Jawi?

Aida : Tak tau cikgu.

Pa'an : SAYA TAHU BACA JAWI JE. Tulis tak tau.

Saye : Biase orang kalau tau bace Quran, boleh la bace dgn tulis Jawi ni.

Aida : Saye tak pandai bace Quran cikgu.....

Saye : Sikit pun tak bole? alif ba ta ke.....

Aida : tak tau cikgu.

Saye : Pa'an pulak? boleh bace Quran?

Pa'an : Boleh cikgu.Eh tak boleh cikgu.

Saye : boleh ke tak?

Pa'an : Aaaaaaaa...Dulu boleh cikgu sikit-sikit...Sekarang tak boleh dah.

Ca'er : Laaaa. Kau tak tau ke....Ingat kau boleh tadi.........

Tertangkap lagi..

Masalah yang biasa kedengaran di bandar-bandar besar. Dah besar nak PMR, ada lagi yang tak tahu baca Al-Quran. Tak tahulah macam mana mak ayah mereka didik dahulu.....Mesti pening ustaz dengan ustazah di sekolah mengajar subjek Pendidikan Islam.

Petang yang lain..

Sambil-sambil mengajar, saya rajin bertanyakan soalan kepada murid. Kebetulan hari itu cuma seorang sahaja yang hadir kelas tuisyen..

Saye : Kamu dah baligh belum?

Pelajar : Dah cikgu.

Saye : Kamu mesti tahu mandi wajib kan?

Pelajar :.............(diam tersengih-sengih, malu untuk menjawab)

Saye : Laa...ini bukan benda main-main. Takde ape nak malunya....

Pelajar : Entahla...Saya tak ingat la cikgu...

Saye : Eh tadi kata dah baligh, kamu jangan mai-main hal ni... 

Pelajar : Tak ingat cikgu..

Saye : Kamu solat kan?

Pelajar : Solat la cikgu.

Saye : Macam mana kamu solat? Mandi wajib pun kamu tak ingat?

Pelajar: .....(membisu, terkena perangkap saya)

Saye : Saye bukan nak malukan, nak main-main tanya hal macam ni. Ini hal asas, bukan hal remeh temeh. Belum terlambat lagi nak belajar.

Pelajar : Mandi pakai air kan cikgu?

Saye : Memanglah pakai air.....(pening kepala)

Kesudahannya saya mengajar tentang hal mandi wajib selama 15 minit....


Seringkali subjek Bahasa Melayu yang saya ajar, akan diselitkan subjek Pendidikan Islam atau Farhu Ain (lebih kurang 10-15 minit). Ini kerana tidak sampai hati rasanya melihat pelajar bandar hari ini yang kebanyakkannya makin jauh dengan Agama. Fardu Ain yang paling asas pun ramai sangat yang tidak tahu..Sudah mejadi satu kebiasaan.

Aduhai generasi akan datang...